تحلیل ممیزی طولی با اثرات تصادفی برای پیشگویی پره اکلامپسی با استفاده از داده های هماتوکریت

چکیده زمینه و هدف: پره اکلامپسی سومین علت مرگ زنان باردار محسوب می شود و تشخیص زودرس آن از اهمیت زیادی در مطالعات بالینی برخوردار است. این مطالعه توان پیشگویی پره اکلامپسی را بر اساس داده های هماتوکریت طولی مورد ارزیابی قرار داده و دقت آن را با حالت مقطعی مقایسه کرده است. روش بررسی: این مطالعه به صورت همگروهی آینده نگر بر روی 650 زن باردار که از آبان 1389 تا مرداد 1390 که به درمانگاه مراقبت های دوران بارداری و بلوک زایمان بیمارستان میلاد شهر تهران مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. میزان هماتوکریت در سه ماهه اول، دوم و سوم اندازه گیری شد و افراد تا زمان زایمان پی گیری شدند. در صورت وجود، پره اکلامپسی برای آن ها ثبت گردید. مدل با ساختار کوواریانس و مدل با اثرات تصادفی جهت تحلیل ممیزی طولی به کار رفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای spss 20وsas 9.1 استفاده شد. یافته ها: شیوع پره اکلامپسی 2/7 درصد (47 نفر) بود. میزان هماتوکریت در زنانی که پره اکلامپسی دارند، به طور میانگین 99/0 بیشتر است (014/0p=). حساسیت برای داده های طولی و داده های مقطعی سه ماهه اول تا سوم به ترتیب 91 درصد، 54 درصد، 72 درصد، 51 درصد و ویژگی 61 درصد، 51 درصد، 51 درصد، 47 درصد بود. همچنین ارزش پیشگویی کنندگی مثبت به ترتیب 70 درصد، 52 درصد، 59 درصد، 49 درصد و ارزش پیشگویی کنندگی منفی 87 درصد، 53 درصد، 64 درصد و 49 درصد بود. نتیجه گیری: هماتوکریت شاخص مناسبی برای تشخیص زودهنگام پره اکلامپسی است و پی گیری و مراقبت از زنان باردار و اندازه گیری منظم هماتوکریت سه ماهۀ اول تا سوم می تواند برای شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی کمک کند.